Değişiklikler

"Güvensizlik ileri boyutlara ulaştığında günlük hayatında yaptığın aktiviteler bile sekteye uğramaya başlıyor ve belki de böylece yok oluyorsun yavaş yavaş, yok oluyoruz hep birlikte."

Beş yıl öncesine ait bir cümle bana "Tekrar al o kalemi eline!" dedi. Aldım, aldım ancak yazma gücünü kaybetmiş ve daha karamsar olarak...

Güvensizliğin yerini korku almış şimdi. O zamanlarda toprağın altında usul usul büyüyen korkunç bir yaratık misali, şimdi bu tarafta, bizimle. 

Günlük hayatımızda yaptığımız aktiviteler ise kalabalıklara karışmadan yapabildiğimiz birkaç şeyden ibaret. 

Peki ya yok olmak? 

Buna henüz karar veremedim. 

Belki beş yıl sonra...