İris

O akşam kalbinin ilk ne zaman kırıldığını düşündü İris. Cevabını bulamadı. Sanki hiçbir şey o akşamki kadar kırmamıştı kalbini daha önce. Belki de yılın son akşamında yazdığı gibi "Hiçbir şey yaşamamışım, hiçbir şey bilmiyormuşum gibi."

Sevdiği, hayatını birleştirme planları yaptığı adam birkaç pirinç tanesini onunla paylaşmayı bile çok görürken hayatının geri kalanını nasıl paylaşacaktı?

İris alışık tepkilerinden çok farklı olarak, anlamlandırmaya çalışmak uğruna durmadan soru sorup tartışmaya yol açmaktansa adama sadece "Ciddi misin yoksa bu da şakalarından biri mi?" diye sordu bu sefer gerçekten şaka olmasını umarak.

Değildi.

Ciddiydi.

Ardından sarf edilen hakaretler de bunun bir şaka olmadığını bir kez daha göstermek istercesine teker teker vuruldu İris'in yüzüne.

İris sustu. Bir tencere çıkarıp pirinçleri döktü. Tencerenin cam kapağından süzülen buharı izlerken ise aklında tek bir şey vardı:

"Bugün ondan ayrılmaya karar verdiğim gün."